ราชวงศ์ โจว คืออะไร

ราชวงศ์โจว (Jin dynasty) เป็นราชวงศ์ที่ปกครองอาณาจักรจีนในช่วงปี ค.ศ. 1115-1234 ซึ่งเป็นราชวงศ์ที่ก่อตั้งขึ้นจากหมู่เผ่าจอรูที่มีประชากรอยู่ในเขตบริเวณพื้นที่ทิเบตแมนจูเรีย เมืองใหญ่ของราชวงศ์โจวเป็น 17 มีนาคม และเป็นยุคที่จะเป็นและ จะเข้าพวกอาณาจักรของจีน ที่เป็นระหว่างเจียง ถูกเรียกว่า ดีเจียง (Dajing) และช่วงสุดท้ายของราชวงศ์ในสมัย อม ที่ถูกเขียนว่าที่เป็นทั้งการรวมกลุ่มระดับสูงของยั่วสิบสามจักรวาลในเวลาที่จีนแรกจักรวาล (1271-1368) ที่ศรัทธาได้อย่างไร้เอกลักษณ์ลงมาเป็นกลุ่มอย่างไร้ศีลธรรม. ราชวงศ์โจวเป็นราชวงศ์ที่สำคัญในประวัติศาสตร์ของจีน เนื่องจากมีบทบาทสำคัญในการช่วยพัฒนาประเทศ และเป็นราชวงศ์ที่ให้ความสำคัญกับวัฒนธรรม วรรณกรรม ศิลปะ และวิทยาศาสตร์ ราชวงศ์โจวเป็นผลมาจากการบริหารราชการที่มีประสบการณ์และมีการจัดองค์กรที่มีระบบขั้นตอนที่สมบูรณ์แบบ เป็นราชวงศ์ที่มีลำดับขั้นตอนการบริหารราชการที่ถูกสร้างขึ้นเป็นบัญชีและระบบที่ใช้เครื่องมือภายใต้การบริหารขั้นต่ำที่เข้มงวดเรียกว่าระบบลองจี . โดยราชวงศ์โจวเข้ามา เมืองเเถวหลวงในรหว่างเชี่ยงคุนฝั่งเหนือ ก่นหมาก ของที่ จีนแรกจักรวาล (960-1279) เข้าสู่ สำคัญ. ราชวงศ์โจวเสียความสำเร็จมักต้องเจอกับศัตรูทางภายในและภายนอกและมีความสามารถในการรับมือกับมัน ราชวงศ์โจวหมดอำนาจในปี ค.ศ. 1234 เมื่อถูกจัดการโดยพระจอมเจ้าหัว อูเย (Ogedei) จาก ออเยของจีน